آموزش ارزهای دیجیتال؛ از بلاکچین تا صرافی های ارز دیجیتال و کیف پول های دیجیتال

ارزهای دیجیتال، فناوری‌های جدید

گذر از دنیای سنتی بانک‌ها به سوی یک سیستم مدرن‌تر، با ظهور ارزهای دیجیتال در حال رخ دادن است. دلایل زیادی وجود دارد که باعث شده در دهه‌ی اخیر، افراد زیادی در سراسر جهان به آموزش و نیز سرمایه‌گذاری در بازار این دارایی نوظهور علاقه نشان دهند. از طریق این ارزها می‌توان بدون دخالت واسطه‌هایی نظیر بانک‌ها یا اشخاص ثالث قابل اعتماد، در بستر اینترنت و با سرعتی بالا، ارزشی را در قالب پول دیجیتال از یک شخص به شخصی دیگر انتقال داد. به عبارت بهتر، دیگر نیازی به افتتاح حساب در بانکی خاص و استفاده از خدمات پرهزینه‌ی بانک‌ها نیست. با گذشت زمان، این ارزها کاربردهای دیگری در صنایعی نظیر حمل و نقل، پزشکی، نفت و غیره می‌یابند که این موضوع بر جذابیت بیشتر آن‌ها می‌افزاید.

در این مقاله قصد داریم در مورد مفاهیم پایه‌ای مرتبط با ارزهای دیجیتال و نیز تکنولوژی زیرساختی آن صحبت کنیم. در آخر، به بررسی صرافی ارز دیجیتال و نیز کیف پول‌های آن می‌پردازیم.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال به عنوان یک دارایی ارزشمند، برای اولین بار در سال ۲۰۰۸ و با شکل و شمایلی جدید به وجود آمد. در ساختار این ارز مجازی، از تکنولوژی رمزنگاری استفاده شده است. این رمزنگاری با استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی انجام می‌شود. کلیدهای عمومی برای به اشتراک گذاشته شدن با دیگران جهت انجام تراکنش‌ها و نقل و انتقالات مالی، و کلیدهای خصوصی جهت دسترسی امن افراد به دارایی‌های دیجیتال خود تعبیه شده‌اند.

«بیت کوین» به عنوان نخستین رمز ارز، نقش به‌سزایی را در معرفی ارز دیجیتال بر عهده داشته است. پس از آن، ارزهای دیگری با الهام از بیت کوین، در بستر شبکه‌ای غیر متمرکز شکل گرفته‌اند. ارزهای دیجیتال «اتریوم» (Ethereum)، «دوج کوین» (Dogecoin)، «ریپل» (Ripple)، «لایت کوین» (Litecoin)، «بیت کوین کش» (Bitcoin Cash)، «سولانا» (Solana) و غیره، از جمله هزاران ارز رمزنگاری‌شده­‌ای هستند که به شیوه‌ی دیجیتالی به‌وجود آمده و در بازار رمز ارزها مبادله می‌شوند.

بیت کوین و بلاکچین

بیت کوین نخستین ارز دیجیتال منتشر شده در شبکه‌ای غیر متمرکز است؛ به این معنا که برخلاف پول‌های معمول، هیچ نهاد یا حکومت خاصی، بر روی آن مدیریت و نظارت به‌خصوصی ندارد. از سال ۲۰۱۱ که ارزش بیت کوین به یک‌باره و پس از اولین کاربردهای آن به عنوان واحد پرداخت خریدهای اینترنتی، از چند صدم دلار به حدود ۱۷ دلار رسید، محبوبیت این ارز دیجیتال در میان فعالان بازار «کریپتوکارنسی»ها به‌طرز حیرت‌آوری افزایش یافت. عرضه‌ی بیت کوین محدود است، و قرار است تا سال ۲۱۴۰ آخرین واحد از ۲۱ میلیون توکن آن، عرضه شود.

 فرایند تولید بیت کوین نیز شیوه‌ی جدیدی از نشر پول مجازی را به جهان معرفی کرد. در طی این فرایند که «ماینینگ» (Mining) یا «استخراج» نامیده می‌شود، دستگاه‌های ماینری که از قدرت نرم‌افزاری و سخت‌افزاری خاصی بهره می‌برند، طی یک عملیات پیچیده‌ی ریاضی، اقدام به ایجاد بلوک‌هایی جهت ذخیره‌ی داده‌ها می‌کنند. تجمع این بلوک‌ها، در نهایت ساختار بلاکچین را ایجاد می‌کنند. این همان سیستم غیر متمرکزی است که واحدهای بیت کوین در بستر آن عرضه می‌شوند.

سرعت و امنیت در بازار ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال معمولاً در فضای بلاک چین تولید و عرضه می‌شوند. داده‌های این ارزها در بلوک‌هایی ذخیره می‌شوند و بلاک چین با استفاده از یک سری از کدها، زمان‌بندی و تاریخچه‌ی دقیق تراکنش‌ها را در خود حفظ می‌کند. در نتیجه، مجموع این فعل و انفعالات به ایجاد پلتفرمی کلی منتهی می‌شود که امنیت تراکنش‌ها را تضمین می‌نماید. گفته می‌شود که ساختار بلاک چین به نحوی‌ست که ارز دیجیتال در آن غیر قابل تغییر و نیز غیر قابل بازگشت است؛ بنابراین، دست هکرها کاملاً در این مورد بسته است.

تحلیل تکنیکال ارزهای دیجیتال

پیش‌بینی روند آینده‌ی قیمت‌ها در بازار ارزهای دیجیتال، که نوسانات زیادی نیز دارند، موضوعی است که عده‌ي زیادی از سرمایه‌گذاران و فعالان بازار را درگیر خود ساخته است. ابزارهای تحلیل تکنیکال با بررسی و تجزیه و تحلیل قیمت ارزها و الگوسازی مناسب با توجه به این پیشینه، توانایی پیش‌بینی نسبتاً دقیقی از روند آتی قیمت‌ها دارند. گفته می‌شود که تحلیل تکنیکال، مناسب‌ترین روش برای بررسی وضعیت آینده‌ي قیمتی رمز ارزها است. نمودارها و روابط هندسی، و نیز معادلات ریاضی که در زمینه‌ي این نمودارها هستند، اساس تحلیل تکنیکال را شکل می‌دهند.

رفتار قیمت، و حجم معاملات در بازار ارزهای دیجیتال، به‌صورت مکمل یکدیگر عمل می‌کنند. به بیانی بهتر، صرفاً با نگاه به یکی از این دو نمی‌توان تحلیل درستی از وضعیت آتی قیمت یک رمز ارز داشت. به همین دلیل، اکثر نمودارها و ابزارهای تحلیل تکنیکال، قیمت و حجم را در کنار یکدیگر آورده، و کار تجزیه و تحلیل را انجام می‌دهند.

تحلیل بنیادی ارزهای دیجیتال

موضوعی که در این مدل از تحلیل بازار مطرح بوده، این است که در تحلیل بنیادی (Fundamental)، به جای این که به دنبال مسیر حرکت قیمت و پیش‌بینی آن باشیم، به این موضوع می‌پردازیم که چه عامل یا عواملی در ارزشمند شدن یا نزول ارزش یک ارز دیجیتال تأثیر می‌گذارند. با توجه به این موضوع که ارزهای دیجیتال همبستگی خیلی پایینی نسبت به اتفاقات اقتصادی و سیاسی جهان دارند، بررسی شوک‌های لحظه‌ای و مسائلی مثل نسبت ارزش به تراکنش این ارزها، از اهمیت بالایی در تحلیل بنیادی برخوردار می‌شود.

صرافی‌های ارز دیجیتال

یک صرافی ارز دیجیتال به شکل سایتی فعال است که توسط یک برنامه‌نویس کدنویسی و تنظیم شده است. هر صرافی ارز رمزنگاری‌شده، رابط کاربری ویژه‌ای را به منظور دسترسی آسان و بدون دردسر کاربران، در درون خود توسعه داده است. انجام معاملات تجاری ارز دیجیتال در بستر صرافی‌های دیجیتال، به این صورت است که با ثبت یک «سفارش» (order) خاص برای فروش، در طرف مقابل درخواست خرید توسط کاربر دیگری ثبت می‌شود. به این ترتیب، خرید و فروش رمز ارزها با برقراری تعادل بازاری عرضه و تقاضا، صورت می‌گیرد.

صرافی‌های ارز دیجیتال، فعالیت خود را در ابتدا به‌صورت کاملاً آنلاین و متمرکز آغاز کردند. در این نوع از صرافی‌ها، افراد دارایی‌های خود را در یک کیف پول (Wallet) مخصوص و نرم‌افزاری در اختیار صرافی قرار می‌دادند. به این ترتیب، هر زمان که معامله‌ای انجام می‌شد، انتقال و برداشت، از کیف پولِ نزد صرافی صورت می‌گرفت. بعد از مدت‌ها و با توسعه‌ی بازار کریپتوکارنسی‌ها، صرافی‌های غیر متمرکز شروع به فعالیت کردند. در این مورد تنها کافی است که کاربران ارزهای دیجیتال، با اتصال کیف پول نزد خود به صرافی، معاملات تجاری خود را به‌صورت کاملاً همتا به همتا عملی سازند. صرافی‌هایی نظیر «بایننس» (Binance) به هر دو صورت متمرکز و غیر متمرکز فعالیت دارند. در طرف دیگر، صرافی «بیترکس» (Bittrex) فقط به‌صورت متمرکز، و صرافی «هیوبی» (Huobi) تنها به‌صورت غیر متمرکز عمل می‌کنند.

کیف پول ارزهای دیجیتال

همان‌طور که برای ذخیره و نگهداری کردن پول‌های فیزیکی خود از حساب‌های بانکی و انواع کیف پول‌های فیزیکی استفاده می‌کنیم، جهت ذخیره‌سازی دارایی‌های دیجیتال نیز باید از ابزارهای ویژه‌ای استفاده کنیم. در بازار ارز دیجیتال، هم برنامه‌های غیر متمرکز و هم اپلیکیشن‌های متمرکز خاصی به نام «کیف پول» ارزهای دیجیتال توسعه یافته است. برخلاف ذخیره‌ی پول در کیف پول‌های فیزیکی، در این نوع از کیف پول‌ها خود دارایی‌های دیجیتال نگهداری نمی‌شوند، بلکه تنها کلیدهای عمومی و خصوصی مرتبط با این ارزها ذخیره شده‌اند که مانند رمزهای پیشرفته‌ای عمل می کنند. این روش از نگهداری رمز ارزها، نیاز به تأیید هویت چندگانه را حذف، و امکان معاملات کاملاً ناشناس را فراهم کرده است.

یکی از نکات مهمی که هر سرمایه‌گذار ارز دیجیتال باید قبل از فعالیت خود در صرافی‌ها در نظر بگیرد، نوع کیف پول دیجیتالِ مورد استفاده است. کیف پول‌ها از نظر دسترسی و امنیت به دو دسته‌ی «سخت‌افزاری» و «نرم‌افزاری» دسته‌بندی می‌شوند. کیف پول‌های نرم‌افزاری، دسته‌ای از کیف پول‌ها هستند که به‌صورت کاملاً آنلاین فعالیت می‌کنند، و امکان نصب آن‌ها بر روی دستگاه‌های دسکتاپ و موبایل نیز وجود دارد؛ اما کیف پول‌های سخت‌افزاری به‌صورت دستگاه‌هایی قابل حمل و فیزیکی عمل می کنند، که بدون نیاز به اینترنت امکان دسترسی به آن‌ها وجود دارد. برای انجام معامله از طریق این کیف پول‌ها، کافی است که آن را به یک دستگاه متصل به اینترنت وصل کرد تا امر انتقال و ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال صورت گیرد.

ترید و کسب درآمد از ارزهای دیجیتال

سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، موضوعی است که این روزها اکثر افراد علاقه‌مند به کسب درآمد مجازی را کنجکاو و پی‌گیر کرده است. برای شروع فعالیت و انجام ترید، لازم است که با مفاهیم و الزامات این بازار کاملاً آشنا باشید؛ زیرا این بازار، در عین نوظهور و ناشناخته بودن، پر از نوسانات گاه و بی‌گاه است که ممکن است ضررهای انبوهی را به سرمایه‌گذاران تحمیل کند. لذا آشنایی با انواع ارز دیجیتال و کاربرد آن برای سرمایه‌گذاران این بازار، مهم و ضروری است.