هنگامی که مردم کلمه‌ی «ارز رمزنگاری شده» را می‌شنوند، به‌طور خودکار به سکه‌هایی فکر می‌کنند که نشان‌دهنده‌ی نگه داشتن یک ارزش یا راهی برای تبادل ثروت است. البته با محبوبیت بیت کوین، این تصور غلط قابل درک است. اما در حالی که همه توکن‌های رمزنگاری‌شده تاریخچه‌ی مشترکی دارند، تفاوت‌های مشخصی نیز بین انواع مختلف آن وجود دارد. در این مقاله، من معرفی مختصری در مورد ویژگی‌های این سه نوع اصلی ارز دیجیتال ارائه خواهم کرد.
نوع ۱: توکن های ارز
اولین نوع ارز رمزنگاری شده همان چیزی است که اکثر مردم به آن فکر می‌کنند. اول و مهم‌تر از همه، این یک راه نگه داشتن ارزش یا وسیله‌ای برای مبادله است، مانند بیت کوین. این ابزارها که توکن‌های تراکنشی نیز نامیده می‌شوند، به این دلیل دارای ارزش هستند که طرف‌های درگیر در مبادله‌ی آن‌ها بین خود توافق می‌کنند که آن‌ها ارزش دارند. «فیل گلیزر» در Hackernoon می‌گوید: «مانند ارزهای فیات سنتی (دلار آمریکا، یورو، و غیره)، بیت‌کوین خود ارزش ذاتی محدودی به‌عنوان یک کالا یا ورودی دارد، و در عوض به این علت دارای ارزش است که دیگران به آن ارزش می‌دهند.
بیت کوین در ابتدا در سال ۲۰۰۹ برای ساخت یک راهکار معاملاتی بهتر معرفی شد - برای توسعه‌ی یک ارز بهتر که برخی از محدودیت‌های ارز سنتی فیات را پاسخ دهد. «دیوید گودبوی» در مقاله‌ای برای نزدک چنین نوشت: «به احتمال بسیار زیاد یکی از همین روزها نوعی از ارزهای دیجیتال جایگزین همه‌ی ارزهای فیات خواهد شد.»
اما حتی سکه‌های دیجیتال نیز محدودیت‌هایی دارند. یکی از اشکالات بزرگ بیت کوین اندازه‌ی بلوک یک مگابایتی، و قابلیت توان عملیاتی شبکه‌ی آن است.
یکی دیگر از مشکلات بیت کوین، حفظ حریم خصوصی است. گلیزر چنین توضیح می‌دهد: «در حالی که آدرس‌های بیت‌کوین ناشناس هستند به این معنا که یک کیف پول به یک فرد خاص در پایگاه داده مرتبط نیست، اما دارایی‌ها و تراکنش‌های هریک از کیف پول‌ها در یک دفتر کل به صورت عمومی قابل مشاهده هستند.
در واکنش به این محدودیت‌ها، ارزهای دیجیتال بعدی مانند لایت کوین و دش برای رفع برخی از چالش‌های ارز اصلی ایجاد شده‌اند.
نوع ۲: توکن های کاربردی
توکن های کاربردی به نام‌های «سکه‌ی اپلیکیشن» یا «توکن کاربر» نیز شناخته می‌شوند. آن‌ها دسترسی آتی به یک محصول یا خدمات را برای کاربران فراهم می‌کنند. در چشم‌انداز کنونی بلاک چین، برای استارت‌آپ‌ها مطلوب این است که از طریق یک عرضه‌ی اولیه‌ی سکه (یا ICO)، با انتشار توکن‌هایی که سرمایه جذب کنند که حامیان می‌توانند برای دسترسی آتی به آن سرویس از آن‌ها استفاده نمایند. برای اضافه کردن طعم و مزه به تجربه‌ی کاربری، دارندگان توکن بر روی قیمت نهایی یا خرده فروشی محصول تمام‌شده تخفیف دریافت می‌کنند.
توکن های کاربردی مانند ریپل برای هدف خاصی طراحی شده‌اند. به عنوان مثال، ریپل برای ایجاد یک انتقال بدون تنش پول فیات طراحی شده، و توسط بانک‌ها و مؤسسات مالی مانند RBC، امریکن اکسپرس، SEB، BMO و غیره استفاده می‌شود.
در حالی که توکن های کاربردی با هدف تبدیل شدن به سرمایه‌گذاری ایجاد نشده اند، «جوزایا ویلموت» (Josiah Wilmoth)در مقاله‌ای برای سایت Strategic Coin چنین استدلال می‌کند: «بسیاری از مردم با این امید در ICO های توکن ابزاری مشارکت می‌کنند که ارزش توکن ها با افزایش تقاضا برای محصول یا خدمات شرکت افزایش یابد.»
نوع ۳: توکن های اپلیکیشن / پلتفرم
کریپتوکارنسی‌های پلتفرم، به عبارتی فناوری‌های زنجیره‌ی بلوکی کامل با پروتکل‌ها و مجموعه‌های قوانین خاص خود هستند که زیرساختی را فراهم می‌کنند تا برنامه‌های کاربردی آینده یا برنامه‌های توزیع‌شده (dApps) بر اساس آن‌ها ساخته شوند. «گودبوی» می‌نویسد: «این توکن‌ها برای حذف واسطه‌ها، ایجاد بازار، و حتی راه‌اندازی ارزهای دیجیتال دیگر طراحی شده‌اند.»
اتریوم محبوب‌ترین نمونه‌ی ارز دیجیتال پلتفرم است. توکن‌های اتریوم توکن‌های دیجیتالی مبتنی بر بلاک چین اتریوم هستند، یک پلتفرم غیرمتمرکز که برای اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود و هم‌چنین بلوک سازنده‌ی ارزهای دیجیتال جدیدتر در دسته‌های دیگر هم هست.
توکن اپلیکیشن یک توکن دیجیتالی برای اپلیکیشنی است که بر روی یک پلتفرم ساخته شده است. به عنوان مثال، Augur یک برنامه‌ی غیرمتمرکز پیش‌بینی بازار است که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است. Augur «توکن های شهرت» (Reputation) خود را منتشر کرد که به عنوان REP شناخته می‌شود. اگر شما توکن REP دارید و نتایج را در بازار Augur به طور دقیق پیش‌بینی می‌کنید، پس حق دریافت سهمی از هزینه‌های بازار ایجاد شده توسط Augur را هم خواهید داشت.
توکن‌های اپلیکیشن ممکن است نشان‌دهنده‌ی اشتراک یا عضویت دیجیتالی باشد که دارندگان آن برای به‌دست آوردن سود می‌توانند آن‌ها را در پلتفرم یا سهام دیجیتالی سهام فروخته‌شده در ازای تقسیم سود آینده، مانند REP مبادله کنند.
نتیجه: درک تمایز انواع توکن ها
دانستن این که چگونه قطعات پازل در کنار هم قرار می‌گیرند، پیش‌زمینه‌ی بهتری برای تصمیم‌گیری‌های آینده در مورد بازار به شما می‌دهد، و مشارکت شما در بازار ارزهای دیجیتال را نیز لذت‌بخش‌تر می‌کند.
(منبع: https://dailyhodl.com/)